مقاومت کششی لایه آسفالتی از عوامل تاثیرگذار در خرابیهای بوجود آمده در لایه آسفالتی است، از این جهت معیاری برای سنجش کیفیت لایه آسفالتی اجرا شده در پروژههای راهسازی می باشد. روش معمول برای اندازهگیری آن مغزهگیری است که این روش هزینه بر و وقتگیر است و هچنین خصوصیات کیفی لایه آسفالتی را در یک نقطه مشخص میکند. در این مقاله تعیین مقاومت کششی لایه آسفالتی اجرا شده با استفاده از دستگاه رادار نفوذی به زمین (Ground penetrating Radar ) بررسی شده است. در این پژوهش ابتدا بخشی از یک راه اجرا شده در استان کرمان به عنوان قطعه آزمایشی انتخاب سپس اقدام به ارزیابی مکانیزه به کمک دستگاه ((GPR) ) گردیده و در ادامه از محلهایی به طور تصادفی نمونههای مغزه گرفته شده و تحت آزمایش تعین مقاومت کششی غیر مستقیم قرار داده شدهاند. در مقایسه نتایج و تجزیه و تحلیل آزمایشات مخرب با پیمایش مکانیزه حاصل از دستگاه ((GPR)) مشخص گردید با کمشدن مقاومت کششی مغزهها مقدارعددی دی الکتریک خروجی از دستگاه ((GPR)) کاهش و هچنین درصورت افزایش مقاومت کششی مغزهها دی الکتریک افزایش مییابد. به طوری که با کاهش مقاومت کششی کمتر و مساوی870کیلو پاسکال کاهش مقدار ثابت دی الکتریک ازعدد 5 ناشی از ارزیابی غیر مخرب مشاهده شد. بنابراین با استفاده از نتایج خروجی رادار می توان پروفیل پیوستهای از وضعیت مقاومت کششی محور مورد مطالعه به دست آورد.